یک خواب آرامش‌بخش ۸ ساعته و بی‌وقفه، لازمه سلامت کلی بدن ما است. بی‌خوابی‌های مزمن می‌توانند سلامت افراد را به خطر بیندازد و شانس ابتلا به افسردگی را افزایش دهند. افسردگی‌های شدید خود عامل مهمی در ایجاد چین و چروک‌های صورت به وسیله حرکات غیر ارادی عضلات پیشانی و اطراف دهان هستند. در ادامه این مطلب، با پیشنهادهای دیگری برای کاهش چین و چروک صورت آشنا می‌شویم.
زیاد ماهی بخورید
از آنجا که خود پوست، اساسا از پروتئین تشکیل شده است بسیار مهم است که برای حفظ زیبایی آن از رژیم‌های غذایی سالمی پیروی کنیم که مواد لازم برای سلامت آن را تامین می‌کنند. ماهی، منبع مناسبی برای تامین پروتئین لازم پوست همراه با دیگر مواد مغذی است.
اخم نکنید
استفاده مداوم از یک عضله در صورت می‌تواند موجب پیدا شدن چین و چروک‌های عمیقی در آن ناحیه شود. به ویژه خطوط افقی طولانی که بر روی پیشانی‌تان می‌بینید، چین‌هایی که با هربار چشم بر هم زدن در گوشه چشم به وجود می‌آیند، خط اخم عمودی بین چشم‌ها و خطوط واضح اطراف دهان و لب‌ها. البته از آنجایی که کشش و انقباض عضلات صورت لازمه ارتباطات غیر زبانی هستند، اخم نکردن کاری سخت و اجتناب ناپذیر است.
بیش از اندازه صورت‌تان را نشویید
عملکرد یک صابون معمولی بدین گونه است که برای پاک کردن آلودگی‌های روی صورت ابتدا باید چربی‌های آن را از بین ببرد و به دلیل اینکه پوست ما به طور طبیعی چربی تولید می‌کند بسیار مهم است که چربی طبیعی آن بازسازی و تجدید شود. با گذشت سن، بعضی از اشخاص، مخصوصا افراد میانسال و یا مسن‌تر در تامین این چربی‌های طبیعی دچار مشکل می‌شوند. بنابراین لازم است برای جبران این معضل از یک آب‌رسان مناسب پوست صورت، یک مرطوب کننده خوب و یا صابونی همراه با مرطوب کننده مخصوص استفاده کنید.
ویتامین C را فراموش نکنید
ویتامین C برای تولید کلاژن‌های طبیعی پوست لازم است. بنابراین استفاده از یک رژیم غدایی مناسب حاوی مواد مغذی و انواع ویتامین‌ها ضروری است. علاوه بر همه این‌ها اجتناب از نور خورشید و یا سایر نورهای غیر طبیعی هم می‌تواند کمک بزرگی به جلوگیری و یا به حداقل رساندن میزان این چین و چروک‌ها کند.
سویا بخورید
شواهد حاکی از آن است که سویا و یا عصاره آن می‌تواند باعث جلوگیری از پیری و عوامل موثر در آن شود و هم‌زمان از ایجاد خطوط مزاحم روی صورت‌تان جلوگیری کند.
چای، قهوه و شکلات بخورید
مصرف برخی از نوشیدنی‌ها مثل: چای، قهوه و یا سایر نوشیدنی‌های گرم همراه با شکلات باعث تامین بسیاری از آنتی‌اکسیدان‌های ضروری بدن می‌شود.
عادت کنید از پوست خود مراقبت کنید
۲ عامل موثر در ایجاد چین و چروک‌ها و در نهایت پیری پوست، در معرض نور ماورابنفش قرار گرفتن و دیگری سیگار کشیدن است. سعی کنید زیاد در معرض نور خورشید قرار نگیرید و از برنزه کردن بیش از حد پوست‌تان خودداری کنید. استفاده از کرم‌های ضدآفتاب هم در به تعویق انداختن پیری پوست بسیار موثر است. تنها کافی است یک مقایسه ساده بین پوست زیر بغل و پوست صورت خود انجام دهید و به راحتی متوجه تفاوت فاحش آن شوید. تاثیرات منفی سیگار کشیدن هم که دیگر برای همه ما کاملا مشخص است.
آشنایی با راه‌هایی شگفت‌انگیز برای کاهش چین و چروک صورت/ خوب بخوابید و اخم نکنید!
شاید باورتان نشود اما بیشتر افراد، مبتلا به تبخال تناسلی هستند! طبق آمار به‌دست آمده در این زمینه، از هر ۶ نفر۱ نفر دچار تبخال تناسلی است. سازمان بهداشت جهانی اعلام کرد که تخمین‌زده می‌شود ۶۷ درصد از مردم جهان مبتلا به اچ‌اس‌وی نوع ۱ (HSV-۱) یا همان ویروس هرپس سیمپلکس ۱ که یکی از مهم‌ترین ویروس‌های بیماری‌زای انسانی است، هستند. این ویروس می‌تواند باعث انواع عفونت‌ها، تبخال‌های دهانی و البته تبخال تناسلی بشود.
تبخال تناسلی، آنقدرها هم که فکر می‌کنید بد نیست
خبر خوب این است که این روزها درمان تبخال تناسلی امری ناممکن و محال نیست. اگرچه هنگام شیوع این بیماری احساس درد می‌کنید اما این نوع تبخال باعث صدمات جدی جسمی نمی‌شود و ممکن است سال‌ها بدون هیچ گونه اثرجانبی ادامه پیدا کند. حقیقت این است که بسیاری از افراد بدون اینکه حتی خود بدانند به این عارضه مبتلا هستند.
تشخیص و شیوع بیماری
تشخیص علائم این بیماری در ابتدای شیوع آن می‌تواند کمی سخت باشد. در واقع ممکن است اصلا هیچ نشانه خاصی وجود نداشته باشد. تنها، نشانههایی غیر معمول شبیه به حالت‌هایسرماخوردگی، خارش، احساس سوزش، درد عضلات و دردهای عصبی.
مراحل اولیه و نهانی
بیماری ویروس هرپس می‌تواند به شکل خفته و یا غیر فعال در بدن شما وجود داشته باشد. اگر با انجام آزمایش خون مشخص شد که شما مبتلا به اچ‌اس‌وی نوع ۱ (HSV-۱) و یا نوع۲ هستید و در بدن‌تان پادتن‌هایی موجود است، احتمالا در گذشته به این عفونت مبتلا شده‌اید و بدن‌تان به طور خودکار در حال تولید پادتن‌هایی برای مبارزه با این عفونت است. در این حالت، ویروس در اعصاب باقی می‌ماند و شیوع پیدا نمی‌کند مگر اینکه سیستم ایمنی بدن در مواجهه با استرس یا سایر عوامل بیماری‌زا دچار این عارضه شود.
عفونت طولانی مدت به معنای شیوع بیماری نیست
این یک قانون کلی است! اولین باری که دچار تبخال ناحیه تناسلی می‌شوید، بدترین و وخیم‌ترین حالت ممکن است. البته خوب است به خاطر داشته باشید بدن هر شخص و عملکرد سیستم ایمنی آن با سایر افراد متفاوت است. همیشه احتمال اینکه یک فرد دچار بروز این عارضه نشود وجود دارد و گاه ممکن است در بعضی اشخاص نشانه‌های این بیماری مزمن به دفعات دیده شود.
راه‌های انتقال ویروس
همانطور که پیش‌تر هم گفته شد، تماس با یک فرد حامل ویروس می‌تواند عامل انتقال و ابتلای به تبخال تناسلی باشد. چه از راه خون و یا سایر موارد، اگر شما مبتلا به اچ‌اس‌وی نوع ۱ (HSV-۱) باشید ممکن است با دهان خود در حین یک مکالمه عادی و یا یک سرفه ناشی از سرماخوردگی و یا با سهیم شدن یک نوشیدنی معمولی ویروس را به فرد دیگری منتقل کنید. ویروس هرپس حتی می‌تواند از راه پوست هم انتقال پیدا کند. بدیهی است که رابطه زناشویی، یکی از اصلی‌ترین عوامل انتقال این ویروس است.
حتما بارها و بارها درباره مزایای شیر مادر برای نوزاد شنیده‌اید. اما بد نیست بدانید که شیردهی به سلامت طولانی‌مدت خود مادر هم کمک می‌کند. براساس آخرین مطالعات منتشر شده در مجله مؤسسه قلب آمریکا، شیردهی به نوزاد می‌تواند شانس بروز حمله قلبی و سکته مغزی را در آینده در مادر کاهش دهد.
در مطالعات چینی هم مشخص شد که زنان شیرده، ۱۰ درصد کمتر از دیگر زنان به مشکلات قلبی یا سکته دچار می‌شوند. تاکنون مزایای کوتاه‌مدت شیردهی برای مادر که مربوط به سلامت قلب می‌شوند مانند کمک به کاهش وزن و کاهش کلسترول شناخته شده بود اما مزایای درازمدت آن برای سیستم قلبی-عروقی مشخص نبود. دانشگاه آکسفورد، دانشگاه پکن و آکادمی علوم پزشکی چین، با همکاری یکدیگر، مطالعه‌ای بر روی ۲۸۹ هزار و ۵۷۳ زن چینی با میانگین سنی ۵۱ سال انجام دادند. تقریبا اکثر این زنان، زمانی که مادر شدند به هیچ یک از بیماری‌های قلبی-عروقی مبتلا نبودند.
اما پس از ۸ سال بررسی، ۱۶ هزار و ۶۷۱ مورد به بیماری کرونری قلب که شامل حمله قلبی هم می‌شود و ۲۳ هزار و ۹۸۳ نفر به سکته مغزی دچار شدند. مادرانی که خودشان به نوزادشان شیر می‌دادند، نسبت به مادران دیگر، ۹ درصد کمتر با مشکلات قلبی و ۸ درصد کمتر با سکته مغزی روبه‌رو شدند. همچنین مادرانی که به مدت ۲ سال یا بیشتر به نوزادشان شیر دادند، ۱۸ درصد کمتر با خطر مشکلات قلبی و ۱۷ درصد کمتر با خطر سکته مغزی روبه‌رو شدند. محققان در این مطالعه، دیگر فاکتورهای بروز مشکلات قلبی-عروقی مانند سیگار، چاقی و دیابت را نیز مد نظر داشتند. یافته‌ها می‌تواند زنان را تشویق به شیردهی حتی برای منفعت خودشان کند. به توصیه سازمان بهداشت جهانی، بهتر است مادران نوزادانشان را به ویژه در شش ماه اول زندگی از شیر خود تغذیه کنند.
اگرچه اهمیت تغذیه نوزاد با شیر مادر روز به روز از سوی مادران بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرد، اما لازم است که سیاست‌گذاران نیز متعهد شوند تا استراتژی‌هایی را در نظام سلامت و بهداشت پیاده کنند و با فرهنگ‌سازی در جامعه، محیط کار و حتی خانواده، افراد را به حمایت از زنان شیرده تشویق کنند.
اکثر افراد مبتلا به آلزایمر، ۶۵ سال به بالا هستند. اما این امکان وجود دارد که آلزایمر در جوانی هم اتفاق بیفتد. حدود ۵ درصد از افراد مبتلا به آلزایمر، علایم بیماری را در ۳۰، ۴۰ و ۵۰ سالگی نشان داده‌اند. به این موارد، آلزایمر زودرس گفته می‌شود. افرادی که به آلزایمر مبتلا هستند، معمولا مدت زمان زیادی را بدون تشخیص دقیق بیماری با آن گذرانده‌اند. به همین خاطر پزشکان در دوران میانسالی آن را آلزایمر تشخیص نمی‌دهند و تصور می‌کنند علایم آن، مانند فراموشی فقط ناشی از استرس است. آلزایمر زودرس می‌تواند ژنتیکی باشد. با این مقدمه، در ادامه مطلب بیشتر با باورهای نادرست درباره آلزایمر آشنا می شویم.
باور نادرست: علایم آلزایمر، بخشی از دوران سالمندی هستند
برخی از فراموشی‌ها مربوط به دوران سالمندی هستند. اما علایم آلزایمر مانند فراموشی‌ای که کارهای روزمره زندگی را تحت تأثیر قرار می‌دهد بخشی از نشانه‌های سالمندی نیست. اینکه گاهی فراموش کنید که کلیدهایتان را کجا گذاشته‌اید طبیعی است. اما اینکه مسیر هر روزه‌تان را گم کنید یا به یاد نیاورید که در چه فصلی هستیم، مشکل جدی‌تری است. همانطور که فراموشکاری می‌تواند با افزایش سن بیشتر شود، آلزایمر نیز در مغز اثر تخریبی پیش‌رونده دارد. هرچه بیماری بدتر می‌شود، توان فکر کردن، خوردن، صحبت کردن و بیشتر را از فرد می‌گیرد. بنابراین اگر ذهنتان به تیزی گذشته نیست، به این معنا نیست که آلزایمر دارید.
باور نادرست: آلزایمر منجر به مرگ نمی‌شود
متأسفانه، آلزایمر، ششمین عامل مرگ و میر در آمریکا است. اکثر افراد مبتلا به آلزایمر، فقط ۸ تا ۱۰ سال پس از تشخیص بیماری عمر می‌کنند. آنها به تدریج فراموش می‌کنند چطور بیاشامند، بخورند و حتی ببلعند که همین امر منجر به نرسیدن مواد مغذی به بدنشان می‌شود. حتی ممکن است دچار مشکلات تنفسی شوند. باور نادرست: درمان‌هایی وجود دارند که از پیشرفت بیماری جلوگیری می‌کنند درحالیکه روش‌هایی برای پیشگیری از پیشرفت علایم آلزایمر وجود دارد، اما هیچ راه درمانی برای متوقف یا کند کردن روند بیماری وجود ندارد. پزشکان درباره مکمل‌های دارویی و رژیم‌های غذایی که ادعای درمان بیماری را دارند هشدار می‌دهند. هیچ مدرکی دال بر صحت این ادعاها وجود ندارد. فقط ۵ دارو از سوی سازمان غذا و دارو (FDA) برای درمان علایم آلزایمر تأیید شده است: دونپزیل(donepezil)، گالانتامین(galantamine)، ممانتین(memantine)،ریواستیگمین(rivastigmine) و تاکرین(tacrine). این داروها می‌توانند به افزایش حافظه، بهبود قدرت تکلم و بهبود برخی مشکلات رفتاری کمک کنند اما باز هم در همه افراد مؤثر نیستند.
باور نادرست: آلزایمر بر اثر قرار گرفتن در معرض آلومینویم، پرکرده نقره‌ای دندان، واکسن آنفلوانزا و آسپارتام رخ می‌دهد
شاید شنیده باشید که استفاده از قابلمه آلومینیومی، نوشیدن از قوطی کنسرو، مصرف شیرین‌کننده مصنوعی آسپارتام، پر کردن دندان با مواد نقره‌ای و حتی تزریق واکسن آنفلوانزا باعث ابتلا به آلزایمر می‌شوند. اما هیچ دلیل علمی این ادعاها را ثابت نمی‌کند. دانشمندان درباره عامل اصلی بیماری آلزایمر مطمئن نیستند و معتقدند که به احتمال زیاد، فاکتورهای مختلفی از قبیل ژنتیک، محیط و سبک زندگی در بروز این بیماری دخیل هستند. اما همه پزشکان و متخصصان مطمئن هستند که رژیم غذایی سالم، ورزش، اجتماعی بودن و انجام کارهای چالش‌برانگیز برای مغز می‌توانند خطر ابتلا به آلزایمر را کاهش دهند.
باورهای نادرست درباره آلزایمر/ به بهانه ۳۱ شهریور، روز جهانی آلزایمر
اگر شما هم با مشکلات خواب شبانه دست و پنجه نرم می‌کنید باید بدانید که تنها نیستید. تخمین زده می‌شود تقریبا ۳۹ درصد از بزرگسالان بریتانیایی با مشکلات خواب شبانه درگیر هستند و بسیاری از آنها کمتر از ۷ ساعت در طول شب می‌خوابند. به‌طور ذاتی و طبیعی خواب، لازمه سلامتی است. بنابراین، بسیار مهم است تا جایی که می‌توانیم با استفاده از یک عادت سالم و درست، خوب و به اندازه بخوابیم. اگر نمی‌دانید از کجا و چطور شروع کنید، خوشبختانه، پروفسور ( Matthew Walker) یک متخصص عصب‌شناسی، توصیه‌های لازم در این زمینه را انجام داده‌است.
در ادامه با ۴ روش موثر برای خواب خوب و الگوهای صحیح رفتاری آشنا می‌شویم:
مدام ساعت‌تان را اسنوز نکنید
فرض کنید ساعت خود را روی ۶:۳۰ دقیقه صبح تنظیم کرده‌اید و حالا ساعت ۶:۵۰ دقیقه است و شما مدام دکمه اسنوز (وقفه‌های کوتاه زنگ ساعت) ساعت‌تان را برای هر ۵ دقیقه فشار داده‌اید. اگرچه وسوسه برانگیز است اما انجامش ندهید. به وسیله اسنوز ساعت، با گذشت هر فاصله زمانی باعث آسیب مداوم به دستگاه قلب و عروقی خود می‌شوید و تکرار این کار، حداقل برای ۵ بار در هفته و در طول زندگی کاری شما می‌تواند موجب صدمات بسیاری برای قلب و سیستم عصبی‌تان شود. پس بهتر است عادت کنیم تا با اولین زنگ از خواب بیدار شویم.
کافئین نخورید
بنا به گفتهپروفسور Matthew Walker، نقش اصلی در احساس خواب‌آلودگی و خوابیدن ما را ترکیبی شیمیایی به نام آدنوزین به عهده دارد. زمانی که میزان این ماده شیمیایی به بالاترین حد خود می‌رسد ( معمولا بعد از ۱۲ تا ۱۶ ساعت بیداری) ما به شدت احساس خواب‌آلودگی می‌کنیم. پروفسور Matthew Walker اضافه می‌کند، شما می‌توانید با مصرف کافئین احساس نیاز به خواب را از بین ببرید و تنها ظرف نیم ساعت پس از مصرف کافئین و به محض اثربخشی این ماده متوجه تاثیر به سزای آن در خواب بشوید. با توجه به عملکرد کبد و آنزیمی به نام سیتوکروم تاثیر مصرف کافئین ۵ تا ۷ ساعت بعد از استفاده هم باقی می‌ماند. نکته مهم اینکه: دفع کافئین برای افراد مسن سخت‌تر هم می‌شود. لازم است بدانید، این موضوع به معنای قطع کامل مصرف کافئین نیست، حتی نوشیدن یک فنجان چای و یا قهوه بدون کافئین هم حاوی یک سوم کافئین معمولی است. پس، از خوردن بیش از حد نوشیدنی‌های بدون کافئین به ویژه قبل از خواب دوری کنید.
زیاد چرت نزنید
شاید خوش‌شانس به نظر برسید اگر در طول یک روز کاری زمانی برای یک چرت کوتاه پیدا کنید. اگرچه این کار می‌تواند برای تمرکز و تمدد اعصاب گزینه مناسبی باشد اما نمی‌تواند باعث عملکرد بهتر مغز برای بازیابی اطلاعات، حافظه و تصمیم‌گیری درست شود. پس اگر شما هم دچار اختلالات خواب هستید از چرت‌زدن‌های در طول روز پرهیز کنید.
خواب را فدای ورزش نکنید
اگر شب گذشته خواب خوبی نداشته‌اید و یا دیر خوابیده‌اید، بهتر است ورزش کردنِ صبح خیلی زود را فراموش کنید. در این شرایط ورزش گزینه‌ای مناسب برای حفظ سلامتی‌تان نخواهد بود. تحقیقات نشان می‌دهد مراحل پایانی خواب صبح‌گاهی برای سلامت و عملکرد یکپارچه بدن و در نتیجه کارآیی بهتر آن در روز بعد بسیار ضروری و حائز اهمیت است. پس به صدای بدن‌تان گوش دهید اگر با بیداری زود هنگام احساس گیجی و بی‌حالی می‌کنید، ورزش نکنید و به جای آن کمی بیشتر بخوابید و استراحت کنید.
۴ توصیه کاربردی برای داشتن خواب بهتر/ صبح‌ها ساعت خود را اسنوز نکنید!
نشستن طولانی‌مدت پشت میز، باعث ابتلا به دردهای موضعی در ناحیه کمر، پاها و عضلات میان‌تنه می‌شود. انجام این حرکت ورزشی برای تقویت عضلات پایین‌تنه و میان‌تنه، پیشگیری از ورم پا و ابتلا به واریس در کارمندان و افرادی که بیش از حد پشت میز می‌نشینند، بسیار مفید است. روی صندلی بنشینید و کمرتان را کاملا به پشتی صندلی تکیه بدهید. پای راست خود را کاملا صاف کنید. به‌طوری که باسن و کف پا در یک خط قرار بگیرند. ۲ ثانیه در این حالت بمانید و ۱۵ مرتبه این حرکت را تکرار کنید. سپس، این نرمش را روی پای چپ هم انجام دهید.
بسیاری از ما حداقل یک بار از خودمان پرسیده‌ایم که «نشستن صحیح» موقع مطالعه و درس خواندن دارای چه ویژگی‌هایی است؟ حتی بعضی از ما بسیار تلاش کرده‌ایم تا حالت نشستن خودمان را تغییر بدهیم، اما در این کار موفق نشده‌ایم. محققان می‌گویند که تغییر حالت نشستن می‌تواند یکی از سخت‌ترین ترک عادت‌ها در زندگی انسان‌ها باشد. با این‌حال، آنان تاکید می‌کنند که چنین تغییری واقعا لازم است و اصلاح عادت‌های مطالعه، کاری است که واقعا ارزش دارد.
نشستن صحیح و دانش‌آموزان
دکتر شارما (رادیولوژیست برجسته) می‌گوید: «دانش‌آموزان معمولا با پیامدهای پس از نشستن نادرست مواجه می‌شوند و از این پیامدها رنج می‌برند. آنان عمدتا موقع درس خواندن، حالت خمیده و قوزکرده به بدن خودشان می‌دهند، و تمرکزشان بر کتاب یا کامپیوتر جلوی روی‌شان، حواس آنان را از توجه به حالت نشستن پرت می‌کند». به‌گفته این متخصص، درد در ناحیه کمر و گردن، از رایج‌ترین دردهایی است که بسیاری از دانش‌آموزان را آزار می‌دهد. دکتر شارما، نکات زیر را برای نشستن صحیح موقع مطالعه و درس خواندن توصیه می‌کند:
هنگام نگاه کردن به صفحه کتاب یا صفحه کامپیوتر، سر باید در موقعیت صاف و طبیعی قرار بگیرد، نه به سمت پایین یا به سمت بالا. تنفس عمیق موقع مطالعه نیز از کارهای مهمی است که معمولا فراموش می‌شود. وقتی پشت میز می‌نشینید، شانه‌ها باید ریلکس باشند و آرنج‌ها نیز روی دسته‌های صندلی قرار بگیرند. صفحه کتاب، دفتر، جزوه یا حتی کامپیوتر برای مطالعه، باید در فاصله طبیعی با چشم‌ها قرار بگیرد. درواقع، دانش‌آموز برای خواندن کلمات نباید به چشم‌ها یا گردن خودش فشار بیاورد. نشیمن‌گاه‌های مناسب: صندلی و میز دکتر وینود سوکها (جراح ارتوپد در بیمارستان Apollo) می‌گوید: «یک صندلی راحت و مجهز، صندلی‌ای است که فشار را از پشت کمر بگیرد و درنتیجه نشستن و درس خواندن را برای دانش‌آموزان راحت‌تر کند. پس والدین باید در انتخاب صندلی و میز مناسب برای مطالعه، کاملا با دقت عمل کنند». ویژگی‌های میز و صندلی مناسب به ترتیب زیر هستند:
صندلی باید شرایط کاملا راحتی برای کمر فراهم کند و قابل تنظیم نیز باشد.
دانش‌آموز برای نشستن روی صندلی نباید به سمت جلو خم شود. درواقع، کمر دانش‌آموز باید انتهای صندلی را لمس کند. اگر نشستن به این حالت روی صندلی امکان‌پذیر نباشد، باید سراغ صندلی دیگری بروید.
ارتفاع صندلی باید قابل تنظیم باشد و پاها نیز به‌راحتی روی زمین قرار بگیرند. این شیوه نشستن، از خم شدن و قوز کردن جلوگیری می‌کند.
صندلی باید دسته‌های مناسبی برای استراحت آرنج‌ها داشته باشد، چون عضله‌های ساعد و آرنج موقع مطالعه به آرامش نیاز دارند.
میز
فضای زیر میز باید برای قرار گرفتن زانوها کاملا راحت باشد تا دانش‌آموز بتواند در فاصله‌ای نزدیک به میز بنشیند. میز مطالعه باید بزرگ باشد تا همه وسایل مطالعه روی آن قرار بگیرند و دانش‌آموز بتواند به تمام وسایل مورد نیازش سریعا دسترسی پیدا کند. ارتفاع میز مطالعه باید طوری باشد که دانش‌آموز برای درس خواندن مجبور نشود به سمت عقب یا به سمت جلو خم شود. نور مناسب برای مطالعه بیشتر افراد شنیده‌اند که مطالعه در اتاق کم‌نور، اثرات مخربی برای دامنه بینایی دارد، اما هنوز هم این نکته را جدی نمی‌گیرند. دکتر راجا آناند (چشم‌پزشک) می‌گوید: «نور نامناسب در اتاق مطالعه می‌تواند تمرکز بر صفحه کتاب یا دفتر را بسیار سخت کند.
درس خواندن در این حالت، تعداد پلک زدن در هر دقیقه را کاهش می‌دهد و درنهایت چشم‌ها را خشک می‌کند. سردرد نیز از پیامدهای دیگر مطالعه در اتاق کم‌نور است». این چشم‌پزشک به دانش‌آموزان توصیه می‌کند که علاوه بر تنظین نور اتاق، حتما از چراغ مطالعه برای درس خواندن استفاده کنند.
با فرارسیدن فصل پاییز، بسیاری از کودکان و والدین خودشان را برای سال تحصیلی جدید آماده می‌کنند. با این‌حال، این دوره زمانی برای بعضی از کودکان که مبتلا به فوبیای مدرسه (School Phobia) یا مدرسه‌هراسی هستند، واقعا سخت و دردناک است. محققان می‌گویند که تقریبا ۵ درصد از کودکان دبستانی با این مشکل مواجه هستند و فوبیای مدرسه معمولا بین ۸ تا ۱۳ سالگی بروز پیدا می‌کند. طبق گزارش سازمان‌های معتبری مانند Phobics-Awareness، کودکان مبتلا به ADHD یا سندرم آسپرگر (Asperger’s syndrome) بیشتر مستعد ابتلا به این فوبیا هستند.
چرا بعضی از کودکان به مدرسه‌هراسی مبتلا می‌شوند؟ – تجربه آزار و اذیت توسط کودکان دیگر در گذشته. – تغییر محل زندگی یا تغییر مدرسه. – تجربه از دست دادن مادر یا پدر. – احساس محبوبیت نداشتن بین هم‌کلاسی‌ها و نداشتن دوست. – تجربه شکست‌های تحصیلی. – حساسیت خاص به صداهای بلند (زنگ مدرسه، زنگ هشدار و…)، جمعیت انبوه کودکان و سایر محرک‌های حسی‌ای که کودکان را می‌ترسانند. – مواجهه با مشکلات یا تهدیدهای مختلف در راه رفتن به مدرسه یا بازگشت از مدرسه. – مواجهه با تغییرات در ساختار زندگی یا خانه، مانند متولد شدن فرزند جدید در خانواده، طلاق والدین یا بیماری والدین. براساس گزارش انجمن روان‌شناسی آمریکا، دلیل دیگری که می‌تواند کودکان را از رفتن به مدرسه بترساند، مواجهه با شیوه‌های انضباط‌بخشی خاصی است که در مدرسه رواج دارند، اما ذاتا تنبیهی هستند و به عزت نفس کودکان صدمه می‌زنند. متاسفانه، تجربه مدرسه می‌تواند برای بعضی از دانش‌آموزان واقعا تجربه ناخوشایندی باشد.
مبتلا شدن کودکان به مدرسه‌هراسی چه نشانههایی دارد؟ – اظهار شکایت غیرعادی کودک از مشکلاتی مانند سردرد، دل‌درد یا خستگی. – اوقات‌تلخی کودک یا چسبیدن او به والدین، خصوصا صبح‌ها قبل از رفتن به مدرسه. – سخت خوابیدن و مواجهه با کابوس‌های شبانه. – ترس درباره ایمنی اعضای خانواده.حملات هراس(panic) در زمان رفتن به مدرسه.
والدین چطور می‌توانند به کودکان مبتلا به مدرسه‌هراسی کمک کنند؟ – اگرچه ترس کودک می‌تواند برای شما غیرمنطقی به نظر برسد، اما توجه داشته باشید که معمولا دلایل واقعی و مهمی وجود دارند که کودک را از مدرسه می‌ترسانند. پس حائز اهمیت است که با کودک صحبت کنید تا بتوانید به دیدگاه او نزدیک شوید و تجربه‌های جهان او را لمس کنید. – به‌محض شروع مشکل مدرسه‌هراسی، با معلم‌ها و مسئولان مدرسه آشنا شوید و درباره این موضوع با آنها صحبت کنید. شما باید محیط مدرسه را کاملا زیر نظر داشته باشید و زوایای مختلف آن را بشناسید. – کودک را نزد پزشک ببرید تا مطمئن شوید که علت پزشکی خاصی برای مشکلات او وجود نداشته باشید. – در روندهای مربوط به مدرسه کاملا مشارکت کنید. همراه با کودک به مدرسه بروید، او را از مدرسه به خانه بیاورید، در فعالیت‌های مربوط به مدرسه حضور داشته باشید و داوطلبانه در زندگی تحصیلی کودک نقش‌آفرینی کنید. – از مسئولان مدرسه کمک بخواهید.
برای مثال، اگر فرزندتان در مدرسه شدیدا مضطرب می‌شود، مسئولان مدرسه می‌توانند به او در روند بازیابی آرامش کمک کنند. آگاهی داشتن معلم‌ها و مسئولان مدرسه درباره این مشکلات، واقعا پیامدهای منفی‌شان را کاهش می‌دهد. – سعی کنید که علت اصلی و زمینه‌ای اضطرابکودک را پیدا کنید. در صورت امکان، برای مقابله با این علت‌های اصلی برنامه‌ریزی کنید و با مشورت پزشک دست به اقدام بزنید.
فوبیای مدرسه یا مدرسه‌هراسی چیست؟/ چرا برخی کودکان از مدرسه می‌ترسند؟
گوشت چرخکرده شرایط بسیار خاصی دارد زیرا بافت گوشت و سلول‌های موجود در آن کاملا خرد و له شده و آنزیم‌های داخل آنها آزاد می‌شوند. از طرفی سطح گوشت به دلیل خرد شدن افزایش پیدا می‌کند و پتانسیل اکسیداسیون و احیاء آن تغییر می‌کند، دستکاری روی گوشت چرخکرده زیاد است و دمای آن هنگام ریختن در چرخ‌گوشت بالا می‌رود. همه این عوامل باعث می‌شود متخصصان بهداشت مواد غذایی نسبت به گوشت چرخکرده محتاط و سختگیر باشند، بنابراین توصیه می‌شود گوشت چرخ کرده را خیلی سریع استفاده کنید، به‌طوری که حتی به مرحله فریزر نرسد، اما اگر شرایط به شکلی است که فردی مجبور باشد گوشت چرخکرده را در فریزر بگذارد باید مقدار مصرفش را به شکل هفتگی تهیه و طی مدت بسیار کوتاهی آن را مصرف کند. بسیاری از افراد برای پیشگیری از فساد گوشت‌های چرخکرده و نگهداری طولانی‌تر آن، پیاز را رنده کرده و به گوشت اضافه می‌کنند. این‌کار در حفظ و نگهداری گوشت‌های چرخ کرده برای زمان طولانی‌تر تاثیر چندانی ندارد. مساله دیگر در مورد گوشت‌های چرخ کرده فریزر شده مرحله یخ‌زدایی یا دیفراست آنهاست.
بسیاری از افراد گوشت را بعد از خارج کردن از فریزر در دمای محیط قرار می‌دهند تا یخش باز شود. این کار به شدت نادرست است زیرا کم شدن ناگهانی دما و قرار دادن گوشت در دمای محیط زمینه را برای رشد میکروب‌ها روی گوشت فراهم کرده و به‌تدریج گوشت را وارد مرحله فساد می‌کند. در نتیجه با مصرف این گوشت سلامت افراد به خطر خواهد افتاد. شاید مصرف غذاهای آلوده به میکروب‌ها طی چند بار مشکلی ایجاد نکند اما ادامه این روند به‌تدریج بدن را دچار مشکلات متعددی خواهد کرد. یادتان باشد انجماد و فریز کردن یک ماده غذایی باید سریع و یخ‌زدایی و خروج از انجماد آن باید آهسته باشد تا سلامت آن ماده غذایی به خطر نیفتد.
برای این کار می‌توانید گوشت را پس از خارج کردن از فریزر در یخچال قرار دهید تا کاهش دما به صورت تدریجی و صحیح انجام شده و گوشت کم کم از حالت انجماد خارج شود. قرار دادن ماده غذایی منجمد به‌خصوص انواع گوشت‌ها در آب جوش باعث ترکیدن سلول‌ها و خارج شدن خون‌آبه از آنها می‌شود. این کار به کیفیت غذا و ارزش تغذیه‌ای آن به‌شدت آسیب می‌زند.
یکی از بررسی‌های جامع در سال ۲۰۱۳ نشان داده است که ۶۶ درصد از زوج‌ها معتقدند بعد از ازدواج دچار افزایش وزن شده‌اند. با توجه به همین رابطه مهم، از متخصصان درخواست کرده‌ایم که راه‌های سالم برای کاهش وزن زوج‌ها در کنار هم را به ما ارائه بدهند. مطرح کردن موضوع وزن و خصوصا افزایش وزن، یکی از موضوعات تابوشده در زندگی مشترک است و بحث کردن درباره آن باعث ناراحتی طرفین می‌شود. به همین دلیل، مطرح کردن موضوع کاهش وزن اشتراکی و قانع کردن همسر بدون ایجاد دلخوری معمولا سخت‌ترین مرحله کار است.
دکتر هیلدا برک (روان‌درمانگر و مشاور) می‌گوید: «اظهار هر نظری درباره وزن همسر یا ارائه توصیه‌های سودمند درباره این موضوع به او، این تصور را برای او به‌وجود می‌آورد که شما همسرتان را همانطور که هست، نمی‌پذیرید. حتی ممکن است این تصور بدتر هم در ذهن همسرتان شکل بگیرد که هیچ جذابیتی برای شما ندارد و درنتیجه شما هم می‌خواهید او را تغییر بدهید تا جذاب‌تر شود. بنابراین، وقتی که می‌خواهید همسرتان را به کاهش وزن ترغیب کنید، کاملا باید با احتیاط پیش بروید».
به گفته دکتر برک، اگر فکر می‌کنید که همسرتان به کاهش وزن نیاز دارد، برای او مثال بزنید و با مثال شروع کنید. این تاکتیک مثبت، اعتمادبه‌نفس همسرتان را خدشه‌دار نمی‌کند و رابطه مشترک شما را در معرض خطر قرار نمی‌دهد. پس می‌توانید بگویید: «اگر هر دوی ما تغذیه سالمی داشته باشیم و به‌طور منظم ورزش کنیم، ذهن قوی‌تر و بدن آماده‌تری خواهیم داشت و سلامتی عمومی خودمان را هم ارتقا خواهیم داد». توجه داشته باشید که تلاش‌های شما برای ارتقای سلامتی و کاهش وزن خودتان، باید بدون آسیب‌رسانی به زندگی مشترک‌تان شروع شود.
درواقع، نباید وضعیت طوری پیش برود که درنهایت شما مسئول ناراحتی‌ها و اتفاقات ناخوشایند باشید. ورزش کردن با همدیگر از بُعد نظری، ورزش کردن با همدیگر باید راحت و سرگرم‌کننده باشد. با این‌حال، در عمل همه چیز فرق می‌کند و ممکن است شرایط سختی برای شما ایجاد شود. توانایی‌ها و قوای انسان‌ها با همدیگر برابر نیست و همین تفاوت‌های اساسی می‌توانند باعث اختلاف نظر و حتی سرخوردگی شوند. جکی جکسون (مربی بدن‌سازی) می‌گوید: «مهم‌ترین توصیه من برای زوج‌هایی که با سطح آمادگی متفاوت می‌خواهند با همدیگر ورزش کنند، تمرکز بر تمرین‌هایی است که مقاومت درمقابل وزن بدن را افزایش می‌دهند. دویدن‌های سرعتی کوتاه و کار با وزنه‌های سبُک واقعا می‌توانند موثر باشد.
البته زمان در نظر گرفته‌شده برای این فعالیت‌ها باید کوتاه باشند تا به هیچ کدام از طرفین فشار وارد نشود». او می‌گوید: «زوج‌هایی که ظرفیت رقابت با همدیگر را دارند، می‌توانند در پارک‌های مناسب یا محیط‌های مخصوص این کار، مسابقه‌های دوندگی برای خودشان طراحی کنند. این کار، زوج‌ها را به فعالیت بیشتر و رقابت وادار می‌کند». علاوه بر این‌ها، فعالیت‌های انتخابی مشترک باید مورد علاقه هر دو طرف باشند و درنهایت تعادل مناسب و رضایت‌بخشی بین فعالیت‌های انتخاب‌شده شکل بگیرد. تغذیه سالم اصول اساسی یک رژیم غذایی سالم با هدف کاهش وزن، برای زنان و مردان مشترک است. فقط اندازه و حجم غذاهای مصرفی بین آنان تفاوت دارد.
بنابراین، زوج‌ها می‌توانند از غذاهای مشابهی برای کاهش وزن استفاده کنند. دکتر لیلی سوتر (متخصص تغذیه و کاهش وزن) می‌گوید: «برای کاهش چربی بدن و حفظ توده‌های عضلانی بدون چربی، زوج‌ها باید رژیم غذایی مشخصی را انتخاب کنند که قند خون‌شان را متعادل نگه دارد. اضافه کردن پروتئین‌های باکیفیت (ماهی، گوشت بدون چربی، تخم‌مرغ، مغزها و دانه‌های خام) به وعده‌های غذایی و میان‌وعده‌ها، گرسنگی را به خوبی برطرف می‌سازد و قند خون را هم متعادل می‌کند. چربی‌های سالم مانند ماهی‌های چرب و روغن زیتون نیز باید در این رژیم غذایی وجود داشته باشند. سبزی‌ها و میوه‌ها نیز به‌مقدار زیادی در این رژیم غذایی مورد استفاده قرار بگیرند».